«Դե Ֆակտո» 70 էքսկլյուզիվ

Արմեն Աշոտյան

 ՀՀ կրթության և գիտության նախարար

-Պարո՛ն Աշոտյան, վերջերս ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության և ՙՏաշիր՚ բարեգործական հիմնադրամի միջև հուշագիր ստորագրվեց: Ինչպիսի՞ համագործակցություն է լինելու, հուշագիրը ի՞նչ կետեր է ներառում իր մեջ:

-Մենք ունենք կայուն գործընկերներ, որոնք իրականացնում են պետական գերակայություններից բխող կարևոր ծրագրեր: Այդ առումով շատ ողջունելի էր ՙՏաշիր՚ բարեգործական հիմնադրամի՝ նախարարության հետ համագործակցելու նախաձեռնությունը: Համագործակցության ծրագրով նախատեսվում է կրթաթոշակներով աջակցել Ջավախքի, Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի Հանրապետության  լավագույն ուսանողներին: Խրախուսվելու են նաև   Ջավախքի, Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի վաստակաշատ մանկավարժները: Հետագայում իրականացվելու է նաև սահմանամերձ շրջանների և գյուղերի դպրոցների նյութատեխնիկական վերազինման լուրջ ծրագիր: Նախարարության հետ կնքած համաձայնագիրը դեկլարատիվ չէ, այն շատ առարկայական է, որովհետև նախանշած բոլոր ծրագրերը խիստ արագ կյանքի են կոչվում: Ամենակարևորը, որ և՛ մենք, և՛ ՙՏաշիր՚ բարեգործական հիմնադրամը տրամադրված ենք երկարաժամկետ գործընկերության:

-Ինչպե՞ս եք գնահատում մասնավոր սեկտորի ներգրավվածությունը կրթության համակարգի զարգացման գործում:

-Մենք մասնավոր հատվածից ակնկալում ենք կրթական ոլորտում մեծ ներդրումներ: Ցավոք, կրթական համակարգում մասնավոր հատվածի ներգրավվածության աստիճանը այսօր հեռու է ցանկալի նվազագույն նշաձողից: Մենք ունենք կայուն գործընկերներ, որոնց թիվը տարեցտարի աճում է, բայց, այնուամենայնիվ, Հայաստանի ավելի քան 1000 խոշոր հարկատուներից լավագույն դեպքում 10 տոկոսն է կրթության ոլորտում նպատակային ծրագրեր իրականացնում: Ես կարծում եմ, որ խնդիրը մասնավոր սեկտորի համար պետք է հասկանալի լինի ոչ միայն սոցիալական պատասխանատվության տեսանկյունից, այլ նաև սեփական շահը կրթության ոլորտում գիտակցելու անհրաժեշտության տեսանկյունից: Չէ՞ որ որակյալ կրթություն ստացած մասնագետներն աշխատաշուկայում՝ կոնկրետ այդ ընկերություններում, կարող են ապահովել ավելի մեծ շահութաբերություն: Շատ կարևոր է, որ մասնավոր ոլորտի կողմից կրթության ոլորտում արվող ներդրումները լինեն չքաղաքականացված:

-Կարեն Կարապետյանը Ձեր կուսակից ավագ ընկերն է: Ինչպե՞ս կգնահատեք նրա գործունեությունը: Ինչպե՞ս կբնութագրեք Կարեն Կարապետյանի կերպարը, էությունը:

-Կարեն Կարապետյանին ճանաչում եմ արդեն 7 տարի: 2005 թ., երբ դարձա պատգամավոր, նա ԱԺ-ում ՙԺողպատգամավոր՚ խմբակցության ղեկավարն էր, աշխատում էր շատ կայուն քաղաքական սկզբունքներով:   Սկզբունքայնությունը Կարեն Կարապետյանի համար նաև մարդկային որակ է: Եթե բնութագրելու լինեմ, ապա նա շատ կարգին հայ տղամարդ է ինչպես ընտանիքում, այնպես էլ աշխատանքի, կուսակցության և քաղաքականության մեջ: Կարեն Կարապետյանն իր գործունեությամբ ապացուցում է, որ քաղաքականության  մեջ պետք է լինել սկզբունքային: Որպես բնորոշում՝ կարող եմ ասել՝ մարդ է, որը ունի արժեհամակարգ, որին համապատասխան  գործում է: Կարեպետյանը նաև թիմի մարդ է՝ ՀՀԿ մեծ թիմի ներկայացուցիչ:

Նախ ԱԺ-ում, հետագայում արդեն նրա գործունեությունը, որպես նախագահի աշխատակազմի ղեկավար, մեզ աշխատանքային շփումների հարթակ էր ապահովում:  Կարեն Կարպետյանի հետ աշխատելը հեշտ է և միաժամանակ՝ դժվար: Հեշտ, որովհետև խնդիրը միշտ դիտարկում է արժեհամակարգային դաշտում, դժվար, որովհետև նա աշխատանքի մեջ պահանջկոտ է:

Հարցազրույցը՝ Սուսաննա Թամազյանի